Asıl adı Ali Ekber GÜLBAŞ olan Ekberi 1940 yılında ...
1540 -1928 YILLARI ARASI KEBAN İLÇESİ KÖMÜR İŞLETM ...
Yüzyıllar boyu kimler geldi kimler geçti üzerinden ...
Minareye çıkıp bize bağırma Haberimiz vardır sağır ...
Türkü makamıyla ünlü Arguvan, Anadolu Alevilerinin ...
Asıl adı Ali Ekber GÜLBAŞ olan Ekberi 1940 yılında Çavuş köyünde doğmuştur. İlkokulu köyde tamamladıktan sonra Malatya’da Atatürk Ortaokuluna başlamış
Türkü makamıyla ünlü Arguvan, Anadolu Alevilerinin önemli tarihsel yurtlarındandır. Arguvan’ın kaynaklarda rastlanan ilk adı Argaous’tur. Argaous, ilkçağda Malatya yakınlarındaki bir
Yüzyıllar boyu kimler geldi kimler geçti üzerinden Nelere nelere şahit oldu amma artık yok. İnternette Köprü hakkında fazla bir bilgi
1540 -1928 YILLARI ARASI KEBAN İLÇESİ KÖMÜR İŞLETMESİ VE KEBAN OSMANLI ARŞIVLERİNDEN ARGUVAN VE KÖYLERİ Yürektaşı köy – Arguvan –
Paylaşmak Önemsemektir…
Bu kadeh senin şerefine emmoğlu O türküyü bir daha çal gene çal Karşı dağı duman aldı pus aldı Uzun ömrüm
Arguvan türküleri resitatif şekilde (konuşurcasına) icra edilir. Bir insanın rahatlıkla söyleyebileceği ses sahasına sahiptir (Genellikle bir oktav ses sahası içinde).
Arğavun, Tahir ve Arguvan isimleri ile anılmıştır. Yöre halkı ise, yörede Erguvan denildiğini belirtmektedir. Yazılı kaynaklarda Arğavun ,Arguvan ve Erkovan
Seydo kızmış söve söve gidiyor Vallahi bir derdi var belli belli Şapkası yan bükük dolak belinde Islanmış yanaklar ter belli
Anayasso Şiirinin Sahibi Aranıyor !!! Bu işin mümkini yohmi hoooyyy Baboov? Şemsi Belli, Arguvan İlçesinin Göldağı eteklerinde eski adıyla “Kızıl
Anamdan doğdum doğalı Hep böyle bahtım karalı Bir yara oldum sevdalı Araya girdi ayrılık Ayrılık ayrılık ayrılık vah vah Gidenler
Şah-ı merdan kullarıyız Biz biriz birkaç değiliz Kanaat ile yürürüz İlla tokuz aç değiliz Evliya gönlümüz aldı Kalbimiz nur ile
Nice uzaklardan süzülür gelir Toprağa bereket getiren yağmur Sıcak vurur buhar olur yükselir Susuza suyunu yetiren yağmur Bazen, gece gündüz
Benim âhım senin elemin ile, Açılıp âh edip doldum ya Âli… Halk oldum kul diye cîhan içinde, Boynunda ip kafa
(yavru yavru) Kuleden gel kuleden kuleden (oğul) Sesin aldım kuleden kuleden (oğul) O senin kaşın gözün ey (oğul) Beni sana
Çok şükür minnet hüdaya Dost yüzünü gördük bugün Kurtulduk kal u beladan Şad olup da güldük bugün Dost dostun kus’runa
Bir güzel severdim ezelden beri Seher yeli gibi yar esti gitti Uğruna adadım can ile seri Bir yuva kurmadı yar
Ey benim nazlı cananım Severim kimseler bilmez Bir iştir geldi başıma Çekerim kimseler bilmez Bak şu kalbimin işine Saldı sevdayı
Yol yüğrüktür her sofuyla tutulmaz Müşteri olmazsa gevher satılmaz Ekmek yedirmekle hakka yetilmez Hakk’a yarar doğru kul olmayınca Niceler gelirde
Ezel bahar yaz aylari gelende Akar derelerden sel yavaş yavaş Sefil bülbül feryat edip ötende Açılır bahçemde gül yavaş yavaş
