Dede (pir) birgün yoksul bir talibine köyde misafir olur.Dedenin misafir olması her ne kadar onur verici de olsa,onu ağırlamak kolay değildir.Helede yoksul bir köylü için bu daha da zordur.Köylü varlığı olan iki üç tavuğu kesip, dedeyi ellinden geldiği kadar, ağırlayip onure etmeye çalışır.Bir kaç gün kalan dede gitme hazırlığı yapar ama pekte
gitmeye niyetli değildir. "Atımı hazırlayın" der. Dedenin atı hazırlanır, dede atına biner. Talibi olan yoksul köylü lafın gelişi, "dede bizi onurlandırdın bir kaç gün daha kalsaydın" der. Zaten gitme konusun da isteksiz olan dede "o zaman atı mı nereye bağlıyayım"der.
Bu teklifte bulunan talip "dilimin uçuna bağla dede” der "dilimin ucuna…”
Anlatım-Kaynak: RIZA PARLAK