Etiket: alevi türkü

Anamdan doğdum doğalı Hep böyle bahtım karalı Bir yara oldum sevdalı Araya girdi ayrılık Ayrılık ayrılık ayrılık vah vah Gidenler döndü geliyor Bezirgan hala dönüyor Turnalar yuva kuruyoru Yeter bu…

Şah-ı merdan kullarıyız Biz biriz birkaç değiliz Kanaat ile yürürüz İlla tokuz aç değiliz Evliya gönlümüz aldı Kalbimiz nur ile doldu Gözlerimiz didar gördü Cennete muhtaç değiliz Evvel biziz ahır…

Benim âhım senin elemin ile, Açılıp âh edip doldum ya Âli… Halk oldum kul diye cîhan içinde, Boynunda ip kafa geldim ya Âli… Bir zaman zülfîkâr bir zaman düldül, Selman…

(yavru yavru) Kuleden gel kuleden kuleden (oğul) Sesin aldım kuleden kuleden (oğul) O senin kaşın gözün ey (oğul) Beni sana kul eden yeter ağlatma beni (yavru yavru) Aslım kara dağlıdır…

Çok şükür minnet hüdaya Dost yüzünü gördük bugün Kurtulduk kal u beladan Şad olup da güldük bugün Dost dostun kus’runa kalmaz Muhabbetin elden salmaz Solmuş gülden koku gelmez Dost gülünü…

Ey benim nazlı cananım Severim kimseler bilmez Bir iştir geldi başıma Çekerim kimseler bilmez Bak şu kalbimin işine Saldı sevdayı başıma Gece gün aşk ateşine Yanarım kimseler bilmez Varın söylen…

Ezel bahar yaz aylari gelende Akar derelerden sel yavaş yavaş Sefil bülbül feryat edip ötende Açılır bahçemde gül yavaş yavaş Doğruyu söylemek söyle ahkamı Muhabbet bağına basma kademi Emsal ile…

Padişah katlime ferman dilese Yine geçmem ala gözlü Şah’ımdan Cellatlar karşımda satır bilese Yine geçmem ala gözlü Şah’ımdan On yedi yerimden vursalar yara Cerrahlar derdime kılmasa çare Kemendi bend ile…

Hakıykat içre ger cansan Yol içinde hicaptan geç Vahid ile vahid olgıl Yürü gayrı hisaptan geç Ohu bu defteri gayrı Eylegil hazrete seyri Budur ehl olanın hayrı Yürü özge sevaptan…

Gidersen eğlenme gurbet ellerde canan ellerde Nesli hünkar kulfü devranım tez gel Selamın gözlerim esen yellerden canan yellerden Zülfü siyah kaşı kemanım sezdiğim tez gel Gül yüzlüm beni beni beni…