1948 yılında A.Sülmenli/Arguvan/Malatya köyünde marabalık, çobanlık yapan yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Gazi Kaya, hayatını da uzun süre gerek yaylada gerekse köyde çobanlık yaparak sürdürmüştür. Yoksulluk içinde geçen yaşam koşulları kendi duygularını ve düşüncelerini de şekillendirmeye başlamış kendi deyimiyle, acı ve kederle yoğrulup bu ateşte pişerek kendi yaşamını türkülerde anlatmaya çalışmıştır. ’Çobani’ mahlasıyla kendini dile getirmesi de buradan ileri gelir. İlk bestesi de ‘Çoban Olmam’ türküsüdür.
Sardım sıgarayı aldım keçeyi
Dağ taş demeyip dere geçeyim
Ağalardan hangisini seçeyim
Töbe olsun çoban durmam bir daha
Hasretlik ve sevda türküleri, yöremizdeki tüm aşıklarımızın dile getirdiği ve ‘olmazsa olmaz’ konulardan biridir. Hasretlik ve sevda çeken Çobani bunu türkülerine de yansıtmıştır.
Zaten sevdalının başı dertli olur
Bilmem ayrılığın sonu ne olur
Helbe bir gün duydun Çobani’m ölür
Bu feleğin bana kastı neyimiş
Aşıklarımız yaşamın içinden kiminde bir çileli yaşamı,kiminde bir aşkı, kiminde bir hasretlik acısını, ayrılığı, kiminde de bir ağıtı dile getirir. Çobani, bölgede yaşanmış bir çok acı olayları türküsüne yansıtmıştır,
Çobani’ye söylen yazsın destanım
Kaderim böyledir Senem’dir adım
Benim suçum varsa sorsun Allah’ım
Al kanlar içinde öldü bu gelin
Güzel sesi, yorumu ve besteleriyle Çobani olarak adını duyuran, uzun bir dönem bölgemizde sevilerek dinlenmiş olan Aşığımız Gazi Kaya, bu alanda bir çok aşıklarımız gibi müziğin profesyonellerine çok şey kazandırırken kendisi emeğinin karşılığını hiçbir zaman alamayan ve ailesiyle birlikte geçmiş yoksulluğu çok fazla bir değişime uğramadan yine sıkıntıları çekmek zorunda kalan, son yıllarını da İstanbul’da çok daha sıkıntı içinde geçiren ve bir kalp krizi sonunda aramızdan ayrılan değerlerimizden biriydi.
Başımız sağ olsun.
Çobani türküleriyle hep bizimle olacaktır!
Ne mutlu sana Çobani!
Yazan:Kazım Eroğlu