Yine bir acı ses duydu kulağım
Bülbül mü susacak gül mü solacak
Ne hastayım ne ölüyüm ne sağım
Bir gün dirilenler bir gün ölecek
Dolu bardak gibi boşaldım doldum
Sarı çiçek gibi açıldım soldum
Leylasın yitiren Mecnun ben oldum
Beklerim ki nazlı yarim gelecek
Katre idim bir ırmağa karıştım
Çalkalandım çok bulandım çok taştım
Gide gide bir deryaya ulaştım
Dalgalandım coştum oldu olacak
Derya bende ben deryada birleştik
Ayrılmaya imkan yoktur yerleştik
Nice boyalardan çemberden geçtik
Veysel neler çekmiş kim ne bilecek
Aşık Veysel
Şarkışla
Dostlar Beni Hatırlasın – Aşık Veysel, Hayatı ve Bütün Şiirleri, İnkılâp Yayınevi – 2001, s.231