Güzellikleri arzula
Kötüleri anma gönül
Dosta düzensiz saz ile
Deli dolu çalma gönül
Senden uzak dursun hile
Kötü kelam alma dile
Birgün mecbur kalsan bile
Namerde yol sorma gönül
Eğer ediyorsan merak
İkiliği elden bırak
Var bir ustaya ol çırak
Öyle naçar kalma gönül
Turap ol enginlerde kal
Benlik tahtını yere çal
Başına gelirse bir hal
Ele mana bulma gönül
Şu gönül dediğin sensin
Sen kendini bilmelisin
Enginlerde yüzmelisin
Derinlere dalma gönül
Dedim gitti fikirimi
Söyleyim son satırımı
Saymasan da hatırımı
Güvercin’i kırma gönül