Ben yarimin illerine
Varsam gerek ahdım vardır
El kavşurup huzurunda
Dursam gerek ahdım vardır
Kara kaşın eğmelerin
Gönül sevmez değmelerin
Kend’elimle düğmelerin
Çözsem gerek ahdım vardır
Elinden dolusun içip
Mest olup kendimden geçip
Aya karşı göğsün açıp
Emsem gerek ahdım vardır
Karac’oğlan der yaz ilin
Öpeyim sorayım elin
İk’elimle ince belin
Sarsam gerek ahdım vardır
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.327-328