Ala gözlerini sevdiğim dilber
Şirin kelamına yürek doyar mı
Ben bir divaneyim bir şey bilmezim
Güzel olmayanı gönül sever mi
Döşendim toprağa yaslandım taşı
Gözümden akıttım kan ile yaşı
Seni can-ü gönülden sevmeyen kişi
Geçer de karşında boyun eğer mi
Uzaktan özendim görmeye geldim
Cemalin gördüm de divane oldum
İmanın yok mu işte ben öldüm
İmanı olan aşıkın kıyar mı
Karacaoğlan der inan sözüme
Çifte benler dizilmiş mah yüzüne
Yavrum senin dürlü dürlü nazına
Can sabreder amma yürek duyar mı
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.100