Civan meni gara dirsen
Kaşların kara iymes mi
Dal gerdana uruşgan
Zülflernin kara iymes mi
Men özüm Haknın aşığı
Müyesser boldu maşuğu
Ak yüzünün yaraşuğu
Saçların kara iymes mi
Siyah zülfnün ucu burma
Bizni doğru yoldan koyma
Kalem kaşa kara sürme
Çekilgen kara iymes mi
Olturup şarap içerler
Koç yigit serdin geçerler
Taam üstüne saçarlar
Kalfaklar kara iymes mi
Kızıl güller deste deste
Aşkından boldum men hasta
Ak yüzünde çifte beste
Halların kara iymes mi
Açılsa uçmak eyşiği
Aleme tüşer hem ışığı
Hasan Hüseyn’in beşiği
Örtügü kara iymes mi
Karac’oğlan allamı(?)
Men Hakka berdim selamı
Kagız üstünde kalemi
Yazılgan kara iymes mi
Karacaoğlan
İymes mi, değil mi; Uçmak, cennet; Kagız, kağıt anlamlarındadır. Türkmenistan’da bulunan bir el yazmasında yer alan bu şiir, İlhan Başgöz tarafından Latin harflerine aktarılımıştır. Şiirin başında, Karacaoğlan’ın yariyle evine giderken yolda karşılarına bir civanın çıktığı, civanın “Allah’ın işine bak, bir güzeli bir kara oğlana eş koşmuş” demesi üzerine Karacaoğlan’ın bu şiiri söylediği kayıtlıdır. Folklor Yazıları, İlhan Başgöz, İstanbul, 1986, s. 172-173