Dinleyin ağalar zamane azgın
Yiğidin başında döner bin kuzgun
Tohumu almış da tarlası bozgun
Yiğit de ne desin day’olmayınca
Söylerim söylerim sözümden almaz
Nideyim cahıldır halimden bilmez
Bu dostluğun senin boyuna sürmez
Anadan atadan soy olmayınca
Amana da deli gönül amana
Kalmadı eyi gün devr-i zamana
Cevheri de denk ettiler samana
Yük masnıtı bulmaz tay olmayınca
Karac’oğlan der ki yiğitler över
Açılmış meyvenin dalını eğer
Güzelin kıymatı bin altın değer
Netmeli güzeli huy olmayınca
Karacaoğlan
Day, dayı (vezin için böyle söylenmiştir). Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.52; Halk Şiirinden Seçmeler – 100 Temel Eser, Bilge Kültür Sanat, Yayın No: 186, sayfa 123, no.2