Evvel ben de yücelerde gezerdim
Şimdi enginlerde akan ben oldum
Süren sürdü o yavrunun sefasın
Kahrını cefasın çeken ben oldum
Yüce dağda bir bölücek kar idim
Garbi değdi erim erim eridim
Evvel muhabbetli yarim ileydim
Şimdi köşelerde bakan ben oldum
Dolaştırdın beni Urum’u Şam’ı
Bilmez o cahıllar terkeder seni
Evvel gül dalında beklerdin beni
Şimdi hardal gibi kokan ben oldum
Karac’oğlan böyle oldu bu işler
Oturmuş sevdiğim hasbale başlar
Bir konak yaptırdım kavım kardaşlar
Çekip ilk direğin yıkan ben oldum
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.148-149