Evvel sen de yücelerden uçardın
Şimdi enginlere indin mi gönül
Derya deniz dağ taş demez geçerdin
Karadan menzilin aldın mı gönül
Yiğitliğim elden gitti yel gibi
Damağımda tadı kaldı da bal gibi
Hoyrat eli değmiş gonca gül gibi
Bozulmuş başlara döndün mü gönül
Hasta oldun yastığını istersin
Kadir Mevlam sağlığını göstersin
Cennet-i aladan bir köşk dilersin
Boynunun farzını kıldın mı gönül
Karac’oğlan der ki söyle sözünü
Hakka teslim eyle kendi özünü
Nas işine karalama yüzünü
Yolun doğrusunu buldun mu gönül
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.125