Bir kız ile bir gelinin bahsi var
İkisinin cüda düşmüş arası
Kadir Mevlam hub yaratmış onları
Hilal hilal kaşlarının karası
Kız da der ki al çiçeğin moruyum
Yiğitlerin bedestende nuruyum
El değmedik bir tanecik arıyım
Peteklerim mühürlüdür bal ile
Gelin der ki yaylaları yaylarsın
Çıkar yükseklere seyran eylersin
Kuzum kız sen niçin yalan söylersin
El değmemiş arıda bal olur mu
Almanın iyisini yüke tutarlar
Çürük çarığın yabana atarlar
Kız ile gelini bir mi tutarlar
Yorma gelin yorma oğlan benimdir
Gelin der ki kalk gidelim pazara
Uğradalım usul boyu nazara
Beş on türlü meyva gelir pazara
Yetkini m’alırlar yoksa hamı mı
Kız da der ki sarı yıldız doğma mı
Doğup doğup orta yere gelme mi
Bi gecem de bin geceyi değme mi
Yorma gelin yorma oğlan benimdir
Gelin der ki allı pullu başım var
Ak alın altında hilal kaşım var
Hey kız senin bir gecelik işin var
İkincisi sen de bana dönersin
Karac’oğlan ben bu düşü yoramam
Amel defterimi tutup düremem
Gelin iyi kıza kötü diyemem
İkiniz de benimsiniz sevdiğim
Karacaoğlan
Mustafa Necati Karaer, Karacaoğlan, Kültür ve Turizm Bak. Yay. Ankara 1988, s. 76-77; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yayıncılık, Mayıs – 2003, Ankara, s.204-205