Hep paşalar tuğun çekti yürüdü
Üstümüzü boz dumanlar bürüdü
Kuruldu döğüşler günler farıdı
Boz duman içinde kalan Belgrat
Gine kavuşuyor ay ile yıldız
Kuruldu döğüş geceler oldu gündüz
Defter ile gitti on yedi bin kız
Güzelleri yesir olan Belgrat
Görebilsem Belgrad’ın dağların
Yüreğime bir od düştü ağların
Zabt-etmişler Belgrad’ın beylerin
İslama imdat der de ağlar Belgrat
Hezeli de deli gönül hezeli
Güz gelince döker bağlar gazeli
Yesir gitti Belgrad’ın güzeli
Güzelleri yesir giden Belgrat
Eyerlendi atlar kabrler kazıldı
Geldi düşman karşımıza dizildi
Al-i Osman orduları bozuldu
İslama imdat der de ağlar Belgrat
Kuzular meleşir bulmaz anayı
Göz yaşıyla doldurdular Tuna’yı
Gidi kafir teslim aldı kaleyi
Camileri kilise olan Belgrat
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.440-441