Her sabah her sabah çekilen göçler
Katarsın çeker mi oldun küçücek
Yel gibi geldin geçtin de buradan
Rahvanlı tatar mı oldun küçücek
Başına sokulmuş gülü lalesi
Yaktı beni kaşlarının karası
El göçüp kendi burada kalası
Dağlarında melil kalan küçücek
Başına bürünmüş ibrişim börümcek
Duramıyor yar ben seni görücek
Dolanıp da hasta halim sorucak
Dillerimden düşer m’oldun küçücek
Karacaoğlan der yandım kül oldum
Gönlümün köprüsü ince kıl gibi
Yanağın açılmış gonca gül gibi
Burcu burcu kokar m’oldun küçücek
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.114-115