İlk akşamdan vardım kavil yerine
Öne gördüm kömür gözlüm gelmedi
Bilmem gaflet basdı yattı uyudu
Bilmem o yar bize küstü gelmedi
Benim yarim gide gide donandı
İkrar verdi cahil gönlüm inandı
Ay da geldi orta yeri dolandı
Seherin yelleri esti gelmedi
Unuttu mu ahdı amanı netti
Başın alıp gayrı diyara gitti
Benim mecbur olduğumu farketti
Zalım garaz etti kaçtı gelmedi
Karac’oğlan der ki devranım döndü
Gönlüm yücedeydi engine indi
Seherin yelleri şafağın bendi
Hanı usul boylu Suna’m gelmedi
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.89