İller yaylasına göçtüğü zaman
Bülbül gülden ben yarimden ayrıldım
Dilim söyler amma gözlerim ağlar
Bülbül gülden ben yarimden ayrıldım
Şol görünen dağın başı kar m’ola
Yarin açılmış gülü de var m’ola
Şunda bencileyin ağlar var m’ola
Bülbül gülden ben yarimden ayrıldım
Şol görünen dağın karı söküldü
Gözüm yaşı yer yüzüne döküldü
İller kalktı yaylasına çekildi
Bülbül gülden ben yarimden ayrıldım
Karac’oğlan eydür ben de çağlarım
Gazel oldu mor sünbüllü bağlarım
Vadem yetti yaşın yaşın ağlarım
Bülbül gülden ben yarimden ayrıldım
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.363