Şu yalan dünyaya gelenler gider
İki kahramanlı yerler kalır mı
Ölenler ölür de borcunu öder
Hele dur bakalım sağlar kalır mı
Annacımdan gelen eli gümüşlü
Kargısının ucu cevahir taşlı
Altı Arap atlı yanı kılıçlı
Hele dur bakalım beyler kalır mı
Alim olanlar şirin sözlü olur
Onlar Hakk’ın divanında nazl’olur
Neticesi vezirlikten azl-olur
Hele dur bakalım tuğlar kalır mı
Karacaoğlan der erven dirildi
Mustafa üstüne bina kuruldu
Subhaneke arşa direk verildi
Hele dur bakalım gökler kalır mı
Karacaoğlan
Karaca Oğlan Asım Paşa’ya rastlıyor. Paşa ona hakaret ediyor. O zaman aşık bu türküyü söylüyor. Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.412