Koyverdim kuşu da gitti dumana
Ötesin sorarsan ahır zamana
Bilmem akıllı mı bilmem divana
Boğum boğum kınalanmış sürmeli
Ayağına geymiş telli yemeni
Aramızdan kaldıralım gümeni
Aç göğsünü kız göreyim memeni
Boğum boğum kınalanmış sürmeli
Koltuğuna almış bir topça cüzü
Ciğerime battı nazlımın sözü
Cennetten mi çıktın kahpenin kızı
Boğum boğum kınalanmış sürmeli
Karacaoğlan der ne kadar öğdün
Olanca emeğin havaya verdin
Soyundum bir gece koynuna girdim
Boğum boğum kınalanmış sürmeli
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.96