Neyleyim şu dünyanın ziynetin
Akıbeti ölüm olduktan geri
İstemem bahçende bülbüller ötsün
Benim gonca gülüm solduktan geri
Çöze idim düğümlerin döşünden
Öpe idim gözlerinden kaşından
Güzelliğin soyha kalmış başından
Ben inli boranlı olduktan geri
Yalanmış dünyanın ötesi yalan
Felektir muradım elimden alan
Mısr’a sultan olsam istemem kalan
Dost ağlayıp düşman güldükten geri
Karac’oğlan der ki bu ne hal bilmem
Gelmişim dünyaya bir daha gelmem
Alem bir yan’olsa o yari vermem
Yarin gönlü bende olduktan geri
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.105-106