Öteni yokladım öten yok imiş
Yürü yalan dünya senden usandım
Çok emekler verdim hep zayi oldu
Cesedim içinde candan usandım
Ağırdır kalkmıyor yükümün tayı
Demirdir çekilmez feleğin yayı
Aradım cihanı nazlı yar deyi
İl içinde olan söznden usandım
Kadalı kavgalı şu benim başım
Yüklendi barhanam kaldı kardaşım
Her daim akıyor gözümden yaşım
Ağlama gözlerim senden usandım
Karac’oğlan der ki bu bize noldu
Koynumuz köpüklü kan ile doldu
Saatim ay oldu günüm yıl oldu
Gelip geçmez kara günden usandım
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.130