Oturmuş pınara kız ile gelin
Onlar birbirine arz eder halin
Boğum boğum kınalanmış ak elin
Gelin hiç söylemez kız nazlı güzel
Tereviyi yuyup kodular taşa
Daha ne gelecek sağ olan başa
Tülbent yağlık vurmuş şu hilal kaşa
Gelin hiç söylemez kız nazlı güzel
Altın düğme dikmiş kırmızı yüze
Sürmeler çekmiş te mest ala göze
Aşığız biz yalan yakışmaz bize
Gelin hiç söylemez kız nazlı güzel
Karacaoğlan der ya benim halim
Korkarım ki iller deriyor gülün
Gelin doğru söyle Sinekli yolun
Gelin hiç söylemez kız nazlı güzel
Karacaoğlan
Kırmızı yüze diyerek, kırmızı kumaşın yüzünü kastediyor. Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.356-357