Seherden uğradım bülbül sesine
Ötüşün bülbülü güle getirir
Yiğit olan kimse saklar sırrını
Kötü kalbindekin dile getirir
Yoldaş olma yolun bilmez yolsuza
Komşu olma sözün bilmez densize
Meyil verme edebsize arsıza
Akıbet ırzına hile getirir
Bir körün gözüne girsem de olmaz
Bir yiğide sırrım versem de olmaz
Bir kötü dilim var irahat durmaz
Kötü dil başıma bela getirir
Karac’oğlan der ki müşkülüm halde
Garip bülbül konar öter mi dalda
Çokça keramet var şu tatlı dilde
Del-olup gideni yola getirir
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.237