Seyyah olup gezdim gurbet elleri
Kar etti bağrıma yeter ayrılık
Söyleyeyim başa gelen halleri
Çok çektim ölümden beter ayrılık
Bu aşkın ateşi sönmüyor serde
Ah çeker ağlarım gezdiğim yerde
Yar burda kalmıştır ben gurbet elde
Beni dağdan dağa atar ayrılık
Gezerim ben daim diyarı gurbet
Aşığın başında gitmiyor bu dert
Dost ile bir saat ettim muhabbet
Sevdiğim gözümde tüter ayrılık
Karac’oğlan der ki vakit gelince
Ötüşür bülbüller hasret gülünce
Ben orda yar burda mahzun kalınca
İster ölüm olsun ister ayrılık
Karacaoğlan
Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yayıncılık, Mayıs – 2003, Ankara, s.52-53-54