Bakın dostlar felek beni neyledi
Büktü belim kaddim kemend eyledi
Hasta iken dilim bunu söyledi
Yol ver ecel ben sılama varayım
Duman çöktü göremedim yolumu
Kim soldurdu benim gonca gülümü
Ne güç olur bu gurbetin ölümü
Yol ver ecel ben sılama varayım
Girem bülbül girem yarin bağına
Çift hamaylı takmış iki yanına
Doyamadım bu gençliğin çağına
Yol ver ecel ben sılama varayım
Şu dünyada Hakk’a yarar yok işim
Ecel yasdığına komuşum başım
Hanı benim eşim dostum kardaşım
Yol ver ecel ben sılama varayım
Kuraş Yaylası Uzundur deresin
Sılada genç kuzum biz de göresin
Karacaoğlan der murat veresin
Yol ver ecel ben sılama varayım
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.420-421