Şu yalan dünyaya geldim geleli
Deli gönlümün düzeni bozuldu
Felek tabancasın belden çekince
Avlağım sulağım evim bozuldu
Şu yalan dünyaya ezelden geldim
Uyudum uyandım hep mihnet gördüm
Çınarlara belim verdim oturdum
Çınar çürük imiş kökten bozuldu
Şu dünyanın iki imiş kapısı
Geldi geçti ak günümün hepisi
Mermer sandım kerpiç imiş yapısı
Yağmur yağdı yapıları bozuldu
Karac’oğlan der ki neylesek gerek
Bağları bağlara katsak mı gerek
Herkes göçtü biz de göçsek mi gerek
Der iken asrığım Şam’a çözüldü
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.399