Hey ağalar bir od düştü bağrıma
Bir ah çeksem derya dağı yandırır
Garip bülbül konar gül budağına
Bülbülün feryadı dağı yandırır
Sabahtan uğradım yarin sesine
Saçları dökülmüş ak sinesine
Ne pusunursun bağ gölgesine
Yüzünün şulesi bağı yandırır
Anamın babamın çektim yasını
Kara gözlüm silsen gönül pasını
Turunçla beslemiş yar memesini
Öleni yandırır sağı yandırır
Karac’oğlan der ki koç’tum çağında
Çok nazarım kaldı göğsü ağında
Seyrandan gelirken mecnun dağında
Yolunu yitirir dağı yandırır
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.231