Ağlayı ağlayı düştüm yollara
Karışayım boz bulanık sellere
Adı sanı duyulmadık illere
Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz
Ahım kaldı şu gelinin ahtında
Deremedim güllerini vaktında
Karanlık gecede kolum altında
Yatmayınca gönül yardan ayrılmaz
Gözüm kaldı şu kaplanın postunda
Azrail de can almağın kasdında
Döne döne teneşirin üstünde
Yunmayınca tenim yardan ayrılmaz
Hadini de Karac’oğlan hadini
Aramazlar gurbet ile gideni
Ak göğsün üstünde çakır dikeni
Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.269