Yaz gelip de baş ayları doğunca
Açılmış bahçenin gülleri güzel
Yaktı beni Fadime’nin nazarı
Zülüften ayrılmış telleri güzel
Elif’i der isen nazlıdır nazlı
Esme’yi de dersen sırf ala gözlü
Söyletme Şerife’yi bülbül avazlı
Söylüyor Zilha’nın dilleri güzel
Emne’yi dersen incedir ince
Bağdad’ın Mısır’ın gülleri gonca
Ayşe’nin kaşı da kalemden ince
Sevmeye Hürü’nün belleri güzel
Döne güzelliğin halka bildirir
Kamer pınarından kabın doldurur
Eşşe yürüşünde beni öldürür
Sevmeli Cennet’in belleri güzel
Karadan da Karac’oğlan karadan
Sürün çirkinleri çıksın aradan
Herkesi sevdiğine versin yaradan
Sevdiğim Meryem’in benleri güzel
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.119