Yüce dağ başında duran güzeller
Ne parlaşırsınız kar gibi gibi
Sizin sevdanıza düştüm düşeli
Yanıyor yüreğim kor gibi gibi
Ak eline al kınalar yakarsın
Mor beliği koluncuna dökersin
Kaş altından melil melil bakarsın
Azıcık da gönlün var gibi gibi
Bülbülün figanı şol gonca güle
Sineme vurdular bir azgın yara
Çaldım cırnağımı getirdim ele
Çekinme sevdiğim tor gibi gibi
Her gelip geçeni aşık sanırsın
Aşık olsan ataşıma yanarsın
Her ne dersem yüzün öte dönersin
Bir başka sevdiğin var gibi gibi
Karac’oğlan der ya ben ne derim
İkrar verdim ikrarımı güderim
Sabah bir gün burda kalmaz giderim
Gel gitme sevdiğim der gibi gibi
Karacaoğlan
Karaca Oğlan – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli, s.87-88