Çıktım şu alemi seyran eyledim
Açılmış baharı gülü dağların
Sökülmüş bendleri cuşu yenilmez
Çağlayuban akar seli dağların
Yiğit atına binmese yakınır
Yüreğinde olan elbet çekinir
Kar yağar da dört köşesi yekinir
Yol vermez aşmaya yeli dağların
Aslanı kaplanı yanar yolunur
Şikar almış alçağına dolanır
Yel estikçe safasından salınır
Aheste aheste dalı dağların
Ben kamilim zerresine ermişim
Baharında gonca gülün dermişim
Mürvetsiz beylerden eyi görmüşüm
Yiğidi yaldırır ah dağların
Köroğlu eydür sende tasa olmaz
Yüreğinde aşkı olan yenilmez
Çok dövüşler olur kimseler bilmez
Söylemeye yoktur dili dağların
Köroğlu
Oktay Mert, Köroğlu – Bütün Şiirleri, Gözlem Yayınları – 1997, s.63