Sen sordun ben de söyleyim
Kar yağıyor döne döne
Yüce dağların başında
Kar yağıyor döne döne
Yel kesen’im yeller gibi
Akar gider seller gibi
Ağıt yakan diller gibi
Kar yağıyor döne döne
Göz gözü görmüyor siste
Nigar hanım yatar hasta
Şirin Döne’m gördün işte
Kar yağıyor döne döne
Bu kış uzunca kışladı
Canım sıkmaya başladı
Kırat avluda kişnedi
Kar yağıyor döne döne
Ayvaz yatakta horluyor
Kırat gemini zorluyor
Ruşen benlerin parlıyor
Kar yağıyor döne döne
Yolkesen’im yolda durur
Kervanlardan hesap sorur
Ağalar ağası görür
Kar yağıyor döne döne
Ne gelen var ne giden
Kar altında kaldı fidan
Baç vermeden geçer kervan
Kar yağıyor döne döne
Tülek’i gördüm düşümde
Gezerdi dağlar başında
Kenan Emmi av peşinde
Kar yağıyor döne döne
Şahin döner kayalarda
Çan sesi var mayalarda
Şu gördüğün ovalarda
Kar yağıyor döne döne
Haber saldım Hoylu’m gelmez
Gözlerim yoldan ayrılmaz
Bu yıl burda bahar olmaz
Kar yağıyor döne döne
Şirin Döne’m yaz gelecek
Koç yiğit cenge gidecek
Takdir yerini bulacak
Kar yağıyor döne döne
Köroğlu der bu ne haldır
Şirin Döne’m başın kaldır
Çamlıbel’e altı aydır
Kar yağıyor döne döne
Köroğlu
Oktay Mert, Köroğlu – Bütün Şiirleri, Gözlem Yayınları – 1997, s.164 – 165