Bana bir yar olsa gönül verdiğim
Çıksa bari yüreğimden bu acı
Yaresin bekleyip ahdın güttüğüm
Bulunsa bir sınık yare sarıcı
Yarinden ayrılan hiç gülmez imiş
Akar çeşmi yaşı silinmez imiş
Kişinin dediği olunmaz imiş
Salar imiş her yanına salıcı
Aşk elinden ciğerciğim delindi
Gönlün kal dediği yerde kalındı
Her nerede olsa bize bulundu
Gıybet edip yüzümüze gülücü
Nice bezirganlar kond bu hana
Dünya baki değil sultana hana
Bir kalleş yar ile girme meydana
Erin ere doğru gerek kılıcı
Pir Sultan Abdal’ım çoştum giderim
Bir kuru kavgayı sürüp niderim
Yiyelim içelim sohbet edelim
Gelir bir gün emanetin alıcı
Pir Sultan Abdal