Bizden selam olsun Ali oğluna
Koyduğu yerlerde durmayor talib
Her kişi başına bir sürek sürer
Rehberin buyruğun tutmayor talib
Avrat er sözü tutmayor seyrini
Faş ettiler erenlerin sırrını
Hangi bir kitapta gördün yerini
Tariksiz tercüman biliyor talib
İçeri girer güzel Hak’tır dersin
Dışarı çıkar ikrarı yok dersin
Senden gayrı halifeler çok dersin
Verdiği ikrardan dönüyor talib
Haberin aldım ben bir nebaşiden
Pazarlık görmemiş pazarbaşıdan
Sen hiç korkmaz mısın ulu kişiden
Artık alıp eksik satıyor talib
Pir Sultan’ım Abdal eydür ne çare
Talib boynun eğüp durmayor dara
Sonuklar sarılıp onulmaz yara
Görüp ne dert ile ölüyor talib
Pir Sultan Abdal
Ali oğlu, İran Şah’ı İsmail’dir. Sürek sürmek, yol tutmak; Sonuk, ilaç merhemdir. Bu nefes ve benzerleri müritlerden şikayet etmektedir. Pir Sultan Abdal – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli – Özgür Yayınları, Onuncu Basım, Ağustos 2004, s.73