Banaz’dan sürdüler bizi Sıvas’a
Erler himmet edin ben gidiyorum
Garipçe canıma kıldılar cefa
Erler himmet edin ben gidiyorum
Gidi kafir gelir dedim imana
Kuzular ağlıyor hem yana yana
Getirip de hapsettiler zindana
Erler himmet edin ben gidiyorum
Gidi dideceğim (…) olmadı
Güzel Şah’a gelir dedim gelmedi
Pirimizden bize himmet olmadı
Erler himmet edin ben gidiyorum
Urganım çekildi sığındım dara
Üstüme döküldü ağ ile kara
Muhbirim üstünde çıralar yara
Erler himmet edin ben gidiyorum
Pir Sultan Abdal’ım belim büküldü
Aktı gözüm yaşı yere döküldü
Ahır urgan boğazıma takıldı
Erler himmet edin ben gidiyorum
Pir Sultan Abdal
Ağ ile kara, felaket; Ahır, sonunda anlamlarına gelmektedir. “Himmet edin” demekle “çaba gösterin, kurtarın” demek istediği anlaşılabilir. Pir Sultan Abdal – Bütün Şiirleri, Cahit Öztelli – Özgür Yayınları, Onuncu Basım, Ağustos 2004, s.57-58