Bir tenhada gördüm o nazlı yari
Böyle uğrun uğrun baktı gidiyor
Siyah saçlarını dökmüş yüzüne
Gönlümü ateşe yaktı gidiyor
Yüzüne baktıkça tutuldu dilim
Kırıldı kollarım tutmuyor elim
Hey dost bu diyarda n’olacak halim
Gözlerimden kan yaş aktı gidiyor
Dost dost diye dostu hergün sorarım
Yitirdim o yari durmaz ararım
Abdal Pir Sultan’ım edem kervanım
Bak işte sel gibi yıktı gidiyor
Pir Sultan Abdal
Abdal Pir Sultan mahlaslı bu türkü Sivas yöresinden Çamlıcalı İzzet kaynak gösterilerek yayınlanmıştır.