Nasıl bir gündü 2 Temmuz 1993 sende Sivas
Ne içindi, kim içindi, o ayıp ve vahşet
Simsiyah olmuştu Güneş in o gül rengi
atmıştı ağaçlar dallarını ta yerlere kadar
çeşmeler yudum yudum bırakıyordu sularını
tıpkı ağlayan iki göz gibi
Kuşlar bile ne uçuyor ne de ötüşüyorlardı
Koskocaman dağlar sanki yer yarılmış yere gömülmüştü
düpedüz, yusyuvarlaktı şu koskocaman dünya
Karıncalar çekilmişti yuvalarına, çalışılmaz bu kötü günde deyip
ağlıyordu topal kız
Ip ıssızdı koskoca alem, kışın ortasında sürüleri çekilmiş yaylalar gibi
Simsiyah bir duman altındaydın Sivas
Aç kurtlar dolaşıyordu ortalarda
uluyorlardı, köpeksiz bir köy müydün be Sivas
Büklüm büklüm bükmüştü bağlamalar tellerini
Kkara libas içinde, yastaydılar, yaslıydılar duvarda.
Ozanımız yazarımız, aydınımız, semahımız, Gülenimiz Güzelimiz
hepsi, tümüsü yandı yakıldılarrrrr
Çoban taşa çaldı kavalını, sen çal bundan sonra bunu al Madımak dedi
Yastaydı Alem, matem günü olarak kaldı, 2 Temmuz bizlere ,bir Kerbela da
sen oldun, be Sivas
Fakaaat;, Çankaya nın yeri yüksek ve müsaitti, 37 canı yanarken seyretmeye
İnsanlar sağır, hatta kör gibiydiler, Sivas
Göremiyordu kimse kimseyi, Sistemciler duymak istemiyordu sesleri.
Heyyy gidi devran hey
Pir Sultan´ların, Baba Veysel´lerin diyarı Sivas
Diller çakılmıştı gırtlaklara, kilitlenmişdi çeneler, sanki faşist bir sistemde
susturulmuş pusturulmuş idi Kâinat
İşte öylesi bir gündü
2. Temmuz. 1993 Madımak çemberinde, Sivas
3.Temmuz 2003
Şehitlerimizi rahmetle anıyoruz, Asla unutmadık, unutulmayacaklar�
Kahrolsun Faşizm kahrolsun Siyonizm